Mam trzech obserwatorów :) raczej trzy obserwatorki :) moje koleżanki z forum, z forum decoupage.24. Świetne dziewczyny, poznałyśmy się w zeszłym roku. 

Ale od początku :) w ognisku zobaczyłam fajne butelki i chyba jakieś wazoniki, coś jeszcze, nie pamiętam już co. Kurczę fajne były, pytam skąd takie mają, mówią - same zrobiły - ???????????? Pierwszy raz usłyszałam - decoupage. Zaczęłam w necie szukać. Krążyłam, czytałam, szukałam, pytałam. Wreszcie Gośka pokazała mi forum. Pierwszy raz zajrzałam tam z Jej konta. Później jako gość, aż wreszcie zdecydowałam się zarejestrować. Żadnej pracy jeszcze nie wykonałam, nic nie miałam. Nie wiem co we mnie wtedy wstąpiło. W końcu moja pierwsza praca............jak biegałam od męża do syna, jak im marudziłam, kazałam się chwalić.................. teraz jak na nią patrzę :) zachwytu nie wzbudza, raczej sentyment mam do niej......pierwsza, tyle niedoróbek :))) ale zawsze będzie stała na półeczce.............

Od tamtej pory minęło prawie trzy lata (1 marca 2010), decou ciągle mnie fascynuje. Są wzloty i upadki, to normalne, tak myślę. 

No więc jest forum, są dziewczyny, atmosfera przyjazna. Ja generalnie lubię spokój, lubię jak coś się dzieje, ale pozytywnego. Nie lubię kłamstwa i fałszu. Wobec chamstwa jestem bezradna. 

I sporo dziewczyn znam osobiście :) W zeszłym roku był zlot, w Grotnikach (ośrodek wypoczynkowy rodem z PRL-u, tu czas się zatrzymał, naprawdę :D ) i poznałam fajne dziewczyny. Zawsze pomocne i sympatyczne. Grupa była spora jak widać, bawiłyśmy się doskonale.
W tym roku zlot będzie w czerwcu w Sulejowie. Już zaczynam o nim myśleć, niedługo będę czekała i wyglądała czerwca.

Wczoraj byłam na spotkaniu w pracowni Asket, po raz drugi. Jej prace są niesamowite, jestem nimi oczarowana. Chciałabym tworzyć z taką lekkością. A z tym to różnie jest przecież.  Bywa, że w żaden sposób nie mogę nic sensownego sklecić. Raz tak się zadziało :) miał być chustecznik w fioletach. Ok, myślę sobie, pomalowałam drewienko na biało, powyciągałam wszystko co miałam w fioletach - serwetki, papierki - i zaczęłam kombinować. Dosłownie i nic mi nie wychodziło, męczyłam się kilka dni bezowocnie. W końcu walnęłam wszystko do kąta i już. Ale zbliżał się czas odbioru pracy, musiałam coś wymodzić. I w mgnieniu oka niemal wpadł mi pomysł :) trochę wysiłku kosztowało mnie zeszlifowanie białej farby z boków, górę zostawiłam białą. Dorobiłam sobie "bejcę" fioletową, pomalowałam boczki, na górze motywy z papieru ryżowego, lakier, kropeczki, kawałek koronki i ...................był gotowy, ufffffffff
Podobał się 

A wracając do spotkania u Asket - bardzo chciałabym kiedyś móc uczestniczyć w kursach, które organizuje :) tymczasem jest to tylko marzenie, ale kto wie, może kiedyś mi się uda je zrealizować. Marzenia trzeba mieć, cóż warte by było życie bez marzeń.

Grudzień minął galopem. Był kiermasz świąteczny, pierwszy raz, zorganizowany przez urząd miasta i miałam tam swój udział  :)  Sprzedały się wszystkie bombki, trochę zawieszek, malutkie świeczniczki, jakieś pudełeczko. Pierwszy raz i nie wiadomo było co robić, ile tego? Teraz wiem, ludzie szukają czegoś niebanalnego, ładnego i niedrogiego. Bombki, dużo bombek i różnej wielkości, i raczej te tańsze. Kolorowe, błyszczące. Ja z resztą też tak mam. Nie stać mnie na nie wiem jak drogie prezenty. W zeszłym roku sama robiłam wszystkim, głównie moje decou. Nie wszystkim, bo też nie wszyscy w tym gustują. Wiem też komu już nie robić tego rodzaju prezentów.
Święta Bożego Narodzenia bardzo lubię, ale w tym roku nie czułam tej wyjątkowej atmosfery. Zero podniecenia, wyczekiwania, nic. Po prostu, przyszły, odeszły. Sylwester, rok się skończył. Nowy witaliśmy w gronie znajomych, na "domówce". Sympatycznie, wesoło było. Co przyniesie? zobaczymy. Może będzie lepszy od minionego? zobaczymy.
Wszystkiego dobrego życzyliśmy sobie nawzajem :)

trochę świątecznego akcentu